Centrum IK BEN is ontstaan vanuit de droom en het sterke verlangen van oprichter Marieke Zeeman om de vicieuze cirkel van geweld te doorbreken in gezinnen waar er (steeds) onveiligheid heerst. Bij Centrum IK BEN dromen we van een wereld zonder huiselijk geweld, waarin het gezin een veilige en liefdevolle plek is voor ieder gezinslid.
Onze missie is het bieden van een veilige en ondersteunende omgeving voor volwassenen die te maken hebben (of hebben gehad) met huiselijk geweld en die de cirkel van geweld willen doorbreken. Door middel van traumabehandeling, ondersteuning van ervaringsdeskundigen en ontmoetingsmogelijkheden helpen we mensen om te herstellen, sterker te worden en een nieuwe, geweldvrije toekomst op te bouwen. Daarnaast bieden we ondersteuning aan professionals, zodat zij samen met ons de juiste begeleiding en behandeling kunnen bieden.
Onze identiteit ligt in het geloof: vanuit Gods naam IK BEN willen we Zijn licht en liefde doorgeven aan de kwetsbaren in onze samenleving. Iedereen is welkom en wordt gerespecteerd, en wie dat wil, kan tijdens het herstelproces steun vinden in gebed, overdenking en zingeving.
We luisteren, zien en waarderen elkaar: cliënten, collega’s en samenwerkingspartners.
We werken met vakmensen die blijven leren, reflecteren en innoveren voor de best mogelijke zorg.
We durven te doen wat nodig is, ook als dat anders is. We zijn doorbrekers.
We werken vanuit hoop en betrokkenheid, met hart voor mensen en geloof in herstel.
IK BEN is de naam waarmee God zich bekendmaakt – “IK BEN die IK BEN” (Exodus 3:14). Vanuit die diepe bron willen wij Zijn licht en liefde doorgeven aan mensen die gebrokenheid ervaren.
In Zijn licht is ieder mens waardevol, gewenst en geliefd. Vanuit die overtuiging zetten wij ons in voor kwetsbare mensen en gezinnen die herstel zoeken.
Iedereen is welkom bij IK BEN – dit geldt voor zowel onze cliënten als onze medewerkers, ongeacht achtergrond of geloof. Het christelijk geloof vormt onze basis en inspireert hoe wij met elkaar omgaan, elkaar helpen en ieder in zijn of haar waarde laten.
In de praktijk geven we hier vorm aan door – voor wie daar behoefte aan heeft – de dag te beginnen met gebed of overdenking, en in de nazorgfase ruimte te bieden voor zingeving en verdieping.